Άρθρο του δασολόγου-περιβαλλοντολόγου Στέργιου Διαμαντόπουλου για τον τρόπο που πρέπει να οργανωθεί η αντιπυρική προστασία.
Του Στέργιου Διαμαντόπουλου*
Για άλλη μια φορά γινόμαστε θεατές στο ίδιο έργο, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου. Και κάθε χρόνο οι προβλέψεις γίνονται ολοένα και πιο δυσοίωνες, η δε πολυσυζητημένη “κλιματική αλλαγή”, δεν αποτελεί μια απλή εκτίμηση για πιθανές δυσάρεστες επιπτώσεις στο μέλλον, αλλά είναι η ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο πλανήτης μας. Για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια, σοβαρός μακροχρόνιος σχεδιασμός, πολλοί οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι.
Πρόληψη, καταστολή, αποκατάσταση, είναι το τρίπτυχο που πρέπει να οργανωθεί με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο με δεδομένη την ένταση των φαινομένων.
Όσο τα δάση μας μένουν χωρίς σοβαρή διαχείριση, τόσο σωρεύουν καθημερινά καύσιμη ύλη η οποία με την ένταση των καιρικών φαινομένων γίνεται πυριτιδαποθήκη.
Όσο δεν σχεδιάζουμε σοβαρά τον τομέα της πρόληψης και της έγκαιρης προειδοποίησης, τόσο πιο έντονες θα είναι οι επιπτώσεις των πυρκαγιών υπαίθρου.
Όσο δεν θεσμοθετούνται υποχρεωτικά αντιπυρικά σχέδια (σύνταξη και εφαρμογή) σε επίπεδο Περιφέρειας και Δήμου, θα τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα και όχι προληπτικά όπως πρέπει.
Οι νέες τεχνολογίες και τα σύγχρονα εργαλεία πρέπει να ενταχθούν στη διαδικασία σχεδιασμού, πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών υπαίθρου. Τα μοντέλα πρόβλεψης κινδύνου, καθώς και οι μέθοδοι τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά πια σε όλη τη διαδικασία εξέλιξης των πυρκαγιών. Τα δεδομένα παρατήρησης γης και η αξιοποίησή τους σε προγενέστερο, πραγματικό και μεταγενέστερο χρόνο, επίσης μπορούν να αποτελέσουν σοβαρή ασπίδα.
Επιτακτική είναι η συνέργεια του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα. Υπάρχουν εξαιρετικές ελληνικές επιχειρήσεις τεχνολογικής αιχμής που ασχολούνται με το θέμα και πρέπει να ενεργοποιηθούν με ευθύνη της πολιτείας.
Τα στοχευμένα τοπικά σχέδια αντιπυρικής προστασίας σε επίπεδο Δήμων πρέπει να θεσμοθετηθούν και να συνταχθούν με επιστημονικούς όρους αξιολόγησης των περιοχών επικινδυνότητας για έναρξη της φωτιάς (στατική επικινδυνότητα). Καθημερινή πρόβλεψη της τοπικής επικινδυνότητας με την χρήση δεδομένων μετεωρολογίας (δυναμική επικινδυνότητα).
Μόνο έτσι θα ξέρουμε καθημερινά πού ακριβώς στο χώρο ενός Δήμου υπάρχει σοβαρός κίνδυνος όχι μόνο έναρξης αλλά και εξάπλωσης μιας πυρκαγιάς. Άρα μπορούμε να δράσουμε προληπτικά, χωρικά εστιασμένα και άμεσα.
Οι Δήμοι πρέπει να τολμήσουν να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση ΠΡΟΛΗΨΗ μαζί με τις θεσμοθετημένες εθελοντικές ομάδες της κοινωνίας των πολιτών.
Πηγή: Voria.gr